Kompensacja: Plany motywacyjne: Opcje na akcje Prawo do zakupu akcji po określonej cenie w pewnym momencie w przyszłości. Opcje na akcje występują w dwóch rodzajach: opcje motywacyjne (ang. Incentive stock options - ISO), w których pracownik może odroczyć opodatkowanie, dopóki nie zostaną sprzedane akcje zakupione z opcją. Firma nie otrzymuje ulgi podatkowej dla tego rodzaju opcji. Nielicencjonowane opcje na akcje, w których pracownik musi zapłacić podatek od spreadu między wartością akcji a kwotą zapłaconą za opcję. Firma może otrzymać ulgę podatkową na spread. Jak działają opcje na akcje Utworzono opcję, która określa, że właściciel opcji może skorzystać z prawa do zakupu akcji spółki po określonej cenie (cenie dofinansowania) przed upływem określonej daty (wygaśnięcia). Zazwyczaj cena opcji (cena dotacji) jest ustalana na podstawie ceny rynkowej akcji w momencie sprzedaży opcji. Jeśli wartość zapasów rośnie, opcja staje się bardziej wartościowa. Jeżeli bazowe zapasy spadną poniżej ceny grantu lub pozostaną takie same jak cena dotacji, opcja staje się bezwartościowa. Zapewniają one pracownikom prawo, ale nie obowiązek, do nabywania akcji swoich pracodawców po określonej cenie przez określony czas. Opcje są zwykle przyznawane po bieżącej cenie rynkowej akcji i trwają do 10 lat. Aby zachęcić pracowników do pozostania w firmie i pomóc jej rozwijać się, opcje zazwyczaj obejmują okres od czterech do pięciu lat, ale każda firma ustala własne parametry. Pozwala firmie współdzielić prawo własności z pracownikami. Używane w celu dostosowania interesów pracowników do interesów firmy. Na obniżonym rynku, ponieważ szybko stają się bezużyteczne Rozwodnienie własności Zawyżenie dochodu z działalności operacyjnej Nieklasyfikowane Opcje na akcje Daje możliwość kupowania akcji po ustalonej cenie za ustalony zysk z zysków z dotacji na wykonywanie opodatkowanych podatkiem dochodowym Wyrównuje wykonawcę i akcjonariusza zainteresowania. Firma otrzymuje ulgę podatkową. Bez opłat dla zarobków. Rozmiary EPS Inwestycja wykonawcza jest wymagana Krótkoterminowa zachęta do wyceny akcji Ograniczone akcje Bezpośrednie przyznanie akcji kierownictwu z ograniczeniem sprzedaży, przeniesienia lub zastawem akcji uległo przepadkowi, jeżeli kierownictwo wygasa z wartości zatrudnienia, ponieważ ograniczenia znikają z opodatkowania jako zwykły dochód. i interesy akcjonariuszy. Nie wymaga inwestycji wykonawczych. Jeśli zapasy zostaną docenione po przyznaniu dotacji, odliczenie podatku przez firmy przekracza stałą opłatę do zarobków. Natychmiastowe rozcieńczenie EPS dla wszystkich przyznanych akcji. Wartość godziwa rynkowa naliczana od dochodów za okres ograniczenia. Jednostki wyników Wyniki Przyznanie warunkowych udziałów w akcjach lub ustalona wartość gotówkowa na początku okresu wykonawczego Wykonawca zarabia część dotacji, ponieważ osiągane są cele wydajności Wyrównuje kadrę kierowniczą i akcjonariuszy, jeśli używany jest kapitał zapasowy. Zorientowany na wydajność. Nie wymaga inwestycji wykonawczych. Firma otrzymuje ulgę podatkową przy wypłacie. Opłata za zarobki, oznaczona na rynku. Trudność w określaniu celów skuteczności. Kiedy opcje na akcje działają najlepiej Odpowiednie dla małych firm, w których oczekuje się przyszłego wzrostu. W przypadku przedsiębiorstw publicznych, które chcą zaoferować pracownikom pewien stopień własności firmy. Jakie są istotne czynniki przy wprowadzaniu opcji na akcje Jak dużo akcji może sprzedać firma. Kto otrzyma opcje. Ile opcji jest dostępnych do sprzedaży w przyszłości. Czy jest to stała część planu świadczeń, czy tylko zachęta. Linki do stron internetowych w opcjach StockES: Rachunkowość opcji na akcje dla pracowników David Harper Trafność powyżej wiarygodności Nie będziemy wracać do gorącej debaty na temat tego, czy firmy powinny wydatkować opcje na akcje dla pracowników. Powinniśmy jednak ustalić dwie rzeczy. Po pierwsze, eksperci z Rady ds. Standardów Rachunkowości Finansowej (FASB) chcieli, aby opcje zaczęły obowiązywać od początku lat dziewięćdziesiątych. Pomimo presji politycznej wydatkowanie stało się mniej lub bardziej nieuniknione, gdy Międzynarodowa Rada ds. Rachunkowości (IASB) wymagała tego ze względu na celowy nacisk na konwergencję między Stanami Zjednoczonymi a międzynarodowymi standardami rachunkowości. (Odpowiednie informacje na ten temat znajdują się w części Kontrowersje dotyczące wydawania opcji). Po drugie, wśród argumentów znajduje się uzasadniona debata dotycząca dwóch podstawowych cech informacji rachunkowych: trafności i wiarygodności. Sprawozdania finansowe wykazują standard istotności, gdy zawierają wszystkie istotne koszty poniesione przez firmę - i nikt nie zaprzecza, że opcje są kosztem. Zgłaszane koszty w sprawozdaniach finansowych osiągają poziom wiarygodności, gdy są mierzone w sposób bezstronny i dokładny. Te dwie cechy trafności i niezawodności często kolidują z zasadami rachunkowości. Na przykład nieruchomości są przenoszone według kosztu historycznego, ponieważ koszt historyczny jest bardziej wiarygodny (ale mniej istotny) niż wartość rynkowa - to znaczy, możemy mierzyć z wiarygodnością, ile wydaliśmy na zakup nieruchomości. Przeciwnicy wydawania priorytetów określają niezawodność, podkreślając, że kosztów opcji nie można zmierzyć z zachowaniem jednolitej dokładności. FASB chce nadać priorytet znaczeniu, uważając, że poprawne uchwycenie kosztu jest ważniejsze niż poprawne pomijanie go w ogóle. Ujawnienie wymagane, ale nie do rozpoznania Na razie Od marca 2004 r. Obecna zasada (FAS 123) wymaga ujawnienia, ale nie uznania. Oznacza to, że szacunki kosztów opcji należy ujawnić w przypisie, ale nie trzeba ich ujmować jako kosztu w rachunku zysków i strat, gdzie obniżałyby one raportowany zysk (zysk lub dochód netto). Oznacza to, że większość firm faktycznie zgłasza cztery zarobki na akcję (EPS) - chyba że dobrowolnie zdecyduje się rozpoznać opcje, jak setki już zrobiły: Na rachunku zysków i strat: 1. Podstawowy EPS 2. Rozwodniony EPS 1. Pro Forma Podstawowy EPS 2. Pro Forma Rozcieńczony EPS Rozcieńczony EPS Przechwytuje niektóre opcje - te, które są stare i w pieniądzach Kluczowym wyzwaniem w obliczaniu EPS jest potencjalne rozcieńczenie. W szczególności, co robimy z niewykorzystanymi opcjami, dawnymi opcjami przyznawanymi w poprzednich latach, które można łatwo przekształcić w akcje zwykłe w dowolnym momencie (Dotyczy to nie tylko opcji na akcje, ale także długów zamiennych i niektórych instrumentów pochodnych). EPS próbuje uchwycić to potencjalne rozcieńczenie za pomocą metody skarbu prezentowanej poniżej. Nasza hipotetyczna firma ma 100 000 zwykłych akcji, ale ma również 10 000 wybitnych opcji, które są w całości w pieniądzu. Oznacza to, że przyznano im 7 cenę wykonania, ale od tego czasu cena akcji wzrosła do 20: Podstawowy zysk na akcję (zwykły udział w zysku netto) jest prosty: 300 000 100 000 3 na akcję. Rozcieńczony EPS wykorzystuje metodę akcji własnych, aby odpowiedzieć na następujące pytanie: hipotetycznie, ile akcji zwykłych byłoby nierozliczonych, gdyby wszystkie opcje pieniężne zostały wykonane dzisiaj. W omawianym przykładzie samo ćwiczenie zwiększyłoby liczbę akcji zwykłych o 10 000 baza. Jednak symulowane ćwiczenie zapewniłoby spółce dodatkową gotówkę: wpływy z ćwiczeń w wysokości 7 na opcję, a także korzyści podatkowe. Ulga podatkowa to prawdziwa gotówka, ponieważ firma zmniejsza dochody podlegające opodatkowaniu poprzez zyski opcji - w tym przypadku 13 na opcję wykonano. Dlaczego, ponieważ IRS będzie pobierać podatki od posiadaczy opcji, którzy będą płacić zwykły podatek dochodowy z tego samego zysku. (Proszę zauważyć, że ulga podatkowa odnosi się do niekwalifikowanych opcji na akcje, tak zwane opcje na akcje motywacyjne (ang. Incentive stock options) mogą nie być odliczane od podatku dla firmy, ale mniej niż 20 z przyznanych opcji to ISO.) Zobaczmy, jak 100 000 zwykłych akcji stało się 103,900 rozwodnionych akcji w ramach metody akcji własnych, które, pamiętaj, opierają się na symulowanym ćwiczeniu. Zakładamy, że skorzystanie z 10.000 opcji na gotówkę samo w sobie doda 10 000 wspólnych akcji do bazy. Ale firma otrzymuje zwrot środków w wysokości 70 000 (7 opcji wykonania za opcję) i 52.000 podatku dochodowego (13 zysku x 40 stawkę podatku 5,20 na opcję). Jest to solidny rabat w wysokości 12,20 w gotówce, według wariantu na całkowity rabat w wysokości 122 000. Aby dokończyć symulację, zakładamy, że wszystkie dodatkowe pieniądze są wykorzystywane do wykupienia akcji. Przy obecnej cenie 20 PLN za akcję, spółka kupuje ponownie 6 100 udziałów. Podsumowując, konwersja 10 000 opcji tworzy jedynie 3 900 dodatkowych udziałów netto (10 000 opcji przekształconych po odjęciu 6.100 udziałów z buy-backa). Oto aktualna formuła, w której (M) obecna cena rynkowa, (E) cena wykonania, (T) stawka podatkowa i (N) liczba wykonanych opcji: Pro Forma EPS przechwytuje nowe opcje przyznane w trakcie roku Sprawdziliśmy, jaki jest rozwodniony EPS rejestruje wpływ starych lub spieniężnych opcji przyznanych w poprzednich latach. Ale co zrobimy z opcjami przyznanymi w bieżącym roku podatkowym, które mają zerową wartość wewnętrzną (to znaczy przy założeniu, że cena wykonania jest równa cenie akcji), ale są one kosztowne, ponieważ mają wartość czasową. Odpowiedź brzmi: używamy modelu wyceny opcji do oszacowania kosztu utworzenia bezgotówkowego wydatku, który zmniejsza raportowany dochód netto. Podczas gdy metoda "skarbiec" zwiększa mianownik wskaźnika "EPS" poprzez dodawanie udziałów, pro forma wydatków zmniejsza licznik EPS. (Możesz zobaczyć, jak wydatki nie liczą się podwójnie, jak niektórzy sugerują: rozcieńczony EPS zawiera stare opcje grantu, podczas gdy pro forma expensing zawiera nowe granty.) Przeglądamy dwa wiodące modele, Black-Scholes i dwumianowy, w dwóch kolejnych częściach tego serii, ale ich efektem jest zwykle generowanie szacunkowej wartości godziwej kosztów, która wynosi od 20 do 50 ceny akcji. Chociaż proponowana zasada rachunkowości wymagająca wydatkowania jest bardzo szczegółowa, nagłówek jest wartością godziwą w dniu przyznania. Oznacza to, że FASB chce wymagać od spółek szacowania wartości godziwej opcji w momencie przyznania oraz rejestrowania (rozpoznawania) tego kosztu w rachunku zysków i strat. Rozważmy poniższą ilustrację z tym samym hipotetycznym przedsiębiorstwem, o którym mówiliśmy powyżej: (1) Rozwodniony EPS bazuje na podzieleniu skorygowanego dochodu netto w wysokości 290 000 EUR na rozwodnioną bazę akcji o wartości 103,900 akcji. Jednak zgodnie z pro forma, rozwodniona baza akcji może być różna. Zobacz naszą uwagę techniczną poniżej, aby uzyskać więcej informacji. Po pierwsze, widzimy, że nadal mamy akcje zwykłe i akcje rozwodnione, gdzie akcje rozwodnione symulują korzystanie z wcześniej przyznanych opcji. Po drugie, założyliśmy, że w bieżącym roku przyznano 5000 opcji. Przyjmijmy, że nasz model szacuje, że są warte 40 z 20 kursów akcji lub 8 za opcję. Łączny koszt wynosi zatem 40 000. Po trzecie, ponieważ nasze opcje mają miejsce w kamieniu z klifu w ciągu czterech lat, amortyzujemy koszty w ciągu następnych czterech lat. Jest to zasada zgodności rozliczeń w działaniu: chodzi o to, że nasz pracownik będzie świadczył usługi w okresie nabywania uprawnień, więc koszt może zostać rozłożony w tym okresie. (Chociaż nie zilustrowaliśmy tego, firmy mogą zmniejszyć wydatki w oczekiwaniu na przepadki z powodu przerw w zatrudnieniu, na przykład firma może przewidzieć, że 20 przyznanych opcji zostanie utraconych i odpowiednio zmniejszyć wydatki.) Nasz obecny roczny wydatek na pokrycie kosztów wynosi 10 000, pierwsze 25 z 40 000 wydatków. Nasz skorygowany dochód netto wynosi 290 000 €. Dzielimy je na akcje zwykłe i akcje rozwodnione, aby wyprodukować drugi zestaw numerów EPS pro forma. Muszą one zostać ujawnione w przypisie i najprawdopodobniej będą wymagały uznania (w treści rachunku zysków i strat) za lata obrotowe, które rozpoczynają się po 15 grudnia 2004 r. Ostateczna nota techniczna dla odważnych Istnieje techniczna wartość, która zasługuje na uwagę: wykorzystaliśmy tę samą rozwodnioną bazę dla obu rozwodnionych wyliczeń EPS (podano rozwodniony EPS i pro-rozwodniony EPS). Z technicznego punktu widzenia, zgodnie z wymogami ESP z tytułu pro forma rozcieńczonego (pozycja iv w powyższym sprawozdaniu finansowym), podstawa udziałów jest dodatkowo powiększana o liczbę akcji, które można nabyć z niezamortyzowanym wydatkiem na rekompensatę (to znaczy, oprócz dochodów z działalności i korzyść podatkowa). W związku z tym w pierwszym roku, gdy tylko 10 000 z 40 000 wydanych opcji zostało naliczonych, pozostałe 30 000 hipotetycznie mogło odkupić dodatkowe 1500 akcji (30 000 20). To - w pierwszym roku - daje łączną liczbę rozwodnionych akcji wynoszącą 105.400, a rozwodnionego EPS 2,75. Ale w czwartym roku, wszystko inne było równe, powyższe 2,79 byłoby poprawne, ponieważ skończymy już wydawanie 40 000. Pamiętaj, że dotyczy to tylko EPS rozcieńczonego w wersji pro, w której wydatkujemy opcje w liczniku. Wnioski Opcje wydawania są jedynie próbą oszacowania kosztów opcji. Zwolennicy mają rację twierdząc, że opcje są kosztem, a policzenie czegoś jest lepsze niż nie liczenie niczego. Ale nie mogą twierdzić, że szacunki wydatków są dokładne. Rozważmy naszą firmę powyżej. Co by się stało, gdyby akcje zanurkowały do 6 w przyszłym roku i tam pozostały? Wtedy opcje byłyby zupełnie bezwartościowe, a nasze szacunki kosztów okazałyby się znacznie zawyżone, podczas gdy nasz EPS byłby zaniżony. I odwrotnie, gdyby akcje okazały się lepsze od oczekiwań, nasze numery EPS byłyby zawyżone, ponieważ nasz koszt okazałby się zaniżony. Gdyby pracownicy byli rekompensowani opcjami na akcje W debacie nad tym, czy opcje są formą rekompensaty, wielu używa ezoterycznych pojęcia i pojęcia bez dostarczania pomocnych definicji lub perspektywy historycznej. W tym artykule postaram się zapewnić inwestorom kluczowe definicje i historyczną perspektywę dotyczącą cech opcji. Aby przeczytać o debacie nad wydatkami, zobacz temat Kontrowersje dotyczące wydawania opcji. Definicje Zanim przejdziemy do dobrych, złych i brzydkich, musimy zrozumieć kluczowe definicje: Opcje: Opcja definiowana jest jako prawo (zdolność), ale nie obowiązek, aby kupić lub sprzedać akcje. Firmy przyznają (lub przyznają) opcje swoim pracownikom. Umożliwiają one pracownikom prawo do zakupu akcji spółki po ustalonej cenie (znanej również jako cena wykonania lub cena nagrody) w określonym czasie (zazwyczaj kilka lat). Cena wykonania jest zwykle, ale nie zawsze, ustalana w pobliżu ceny rynkowej akcji w dniu przyznania opcji. Na przykład Microsoft może przyznać pracownikom opcję zakupu określonej liczby akcji po cenie 50 za akcję (przy założeniu, że 50 jest rynkową ceną akcji w dniu przyznania opcji) w okresie trzech lat. Opcje są przyznawane (zwane również nabytymi) przez pewien okres czasu. Debata o wycenie: wartość wewnętrzna lub metoda wartości godziwej Jak wycenić opcje, nie jest to nowy temat, ale pytanie sprzed kilkudziesięciu lat. Stało się głównym tematem dzięki awarii dotcomów. W najprostszej postaci debata koncentruje się na tym, czy wyceniać opcje w sposób wewnętrzny, czy jako wartość godziwą: 1. Wartość wewnętrzna Wartość wewnętrzna jest różnicą między bieżącą ceną rynkową akcji a ceną wykonania (lub strajku). Na przykład, jeśli obecna cena rynkowa Microsoftu wynosi 50, a cena wykonania opcji wynosi 40, wartość wewnętrzna wynosi 10. Wartość wewnętrzna jest następnie aktualizowana w okresie nabywania uprawnień. 2. Wartość godziwa Według FASB 123 opcje są wyceniane w dniu przyznania przy użyciu modelu wyceny opcji. Określony model nie jest określony, ale najczęściej stosowanym modelem jest model Blacka-Scholesa. Wartość godziwa określona przez model jest odnoszona do rachunku zysków i strat w okresie nabywania uprawnień. (Aby dowiedzieć się więcej sprawdź ESO: przy użyciu modelu Blacka-Scholesa.) Opcje Good Granting dla pracowników były postrzegane jako dobre, ponieważ (teoretycznie) były zgodne z interesami pracowników (zwykle kluczowych dyrektorów) z interesami akcjonariusze. Teoria głosiła, że jeśli istotna część wynagrodzenia dyrektora generalnego miałaby formę opcji, byłaby zachęcona do dobrego zarządzania firmą, co skutkowałoby wyższą ceną akcji w długim okresie. Wyższa cena akcji byłaby korzystna zarówno dla kadry zarządzającej, jak i dla zwykłych akcjonariuszy. Jest to sprzeczne z tradycyjnym programem kompensacyjnym, który opiera się na osiągnięciu kwartalnych celów wydajności, ale mogą one nie leżeć w najlepszym interesie zwykłych akcjonariuszy. Na przykład dyrektor generalny, który może uzyskać premię gotówkową w oparciu o wzrost zarobków, może być zachęcany do opóźniania wydatków na marketing lub projekty badawczo-rozwojowe. Takie działanie spełniłoby krótkoterminowe cele wydajności kosztem długofalowego potencjału wzrostu firmy. Zastępowanie opcji ma na celu długoterminowe przyglądanie się kierownictwu, ponieważ potencjalna korzyść (wyższe ceny akcji) wzrastałaby z upływem czasu. Ponadto programy opcji wymagają okresu nabywania uprawnień (zazwyczaj kilka lat), zanim pracownik będzie mógł faktycznie skorzystać z opcji. Zły Z dwóch głównych powodów to, co było dobre w teorii, w praktyce okazało się złe. Po pierwsze, kadra kierownicza nadal koncentrowała się przede wszystkim na wynikach kwartalnych, a nie długoterminowych, ponieważ mogły one sprzedać akcje po wykonaniu opcji. Kierownictwo skupiało się na kwartalnych celach, aby spełnić oczekiwania Wall Street. Podniosłoby to cenę akcji i wygenerowało więcej zysków dla kadry kierowniczej przy późniejszej sprzedaży akcji. Jednym rozwiązaniem byłoby, gdyby firmy zmieniły swoje plany opcyjne, tak aby pracownicy byli zobowiązani do posiadania akcji przez rok lub dwa po wykonaniu opcji. Wzmocniłoby to pogląd długoterminowy, ponieważ kierownictwo nie będzie mogło sprzedawać akcji krótko po wykonaniu opcji. Drugim powodem, dla którego opcje są złe, jest fakt, że przepisy podatkowe zezwalały kierownictwu na zarządzanie dochodami poprzez zwiększanie wykorzystania opcji zamiast płac gotówkowych. Na przykład, jeśli firma uważa, że nie może utrzymać stopy wzrostu EPS w związku ze spadkiem popytu na swoje produkty, kierownictwo może wdrożyć nowy program przyznawania opcji dla pracowników, który zmniejszyłby wzrost płac pieniężnych. Wzrost EPS mógłby wówczas zostać utrzymany (a cena akcji ustabilizowała się), ponieważ zmniejszenie kosztów SGampA kompensuje oczekiwany spadek przychodów. Nadużycie opcji brzydkiej ma trzy poważne negatywne skutki: 1. Przewagi przyznawane przez serwilistyczne deski za nieskuteczne kadry kierowniczej W czasach boomu nagrody na nagrody rosły nadmiernie, w większym stopniu w przypadku dyrektorów na poziomie C (CEO, CFO, COO itd.). Po pęknięciu bańki pracownicy, uwiedzeni przez obietnicę bogactwa pakietów opcji, stwierdzili, że pracowali bezczynnie, gdy ich firmy spasowały. Członkowie zarządów kazirodczych przyznali sobie nawzajem olbrzymie pakiety opcji, które nie przeszkadzały w odbijaniu, aw wielu przypadkach pozwalali kierownictwu na wykonywanie i sprzedawanie akcji z mniejszymi ograniczeniami niż te, które umieszczano na pracownikach niższego szczebla. Jeżeli nagrody opcji rzeczywiście dostosowały interesy zarządu do interesów zwykłego akcjonariusza. dlaczego wspólny akcjonariusz stracił miliony, podczas gdy prezesi schowali do kieszeni miliony 2. Opcje wyceny nagradzały słabsze wyniki kosztem wspólnego akcjonariusza Coraz powszechniejsza jest praktyka ponownej wyceny opcji, które są poza pieniądzem (znanym również pod wodą), aby powstrzymać pracowników (głównie dyrektorów generalnych) przed wyjazdem. Ale jeśli nagrody zostaną ponownie wycenione Niska cena akcji wskazuje na niepowodzenie zarządzania. Renowacja to kolejny sposób na powiedzenie przeszłości, co jest raczej niesprawiedliwe dla wspólnego akcjonariusza, który kupił i przeprowadził swoją inwestycję. Kto będzie zwiększał udział akcjonariuszy 3. Zwiększenie ryzyka rozmycia w miarę emisji coraz większej liczby opcji Nadmierne korzystanie z opcji spowodowało zwiększone ryzyko rozmycia dla udziałowców niebędących pracownikami. Ryzyko rozcieńczenia opcji przybiera różne formy: osłabienie EPS z powodu wzrostu liczby akcji - w miarę realizowania opcji zwiększa się liczba akcji, co redukuje EPS. Niektóre firmy próbują zapobiegać rozwodnieniu za pomocą programu wykupu akcji, który utrzymuje względnie stabilną liczbę akcji znajdujących się w publicznym obrocie. Zysk zmniejszany przez wzrost kosztów odsetkowych - Jeśli firma potrzebuje pożyczyć pieniądze na sfinansowanie odkupu akcji. koszty odsetek wzrosną, zmniejszając dochód netto i EPS. Rozcieńczenie menedżerskie - Kierownictwo spędza więcej czasu próbując zmaksymalizować wypłatę opcji i finansować programy odkupienia akcji niż prowadzenie działalności. (Aby dowiedzieć się więcej, sprawdź ESO i Dilution.) Opcje dna są sposobem na dostosowanie interesów pracowników do interesów zwykłego (nie pracowniczego) akcjonariusza, ale dzieje się tak tylko wtedy, gdy plany są tak skonstruowane, że wyeliminowane i że te same zasady dotyczące nabywania i sprzedawania zapasów związanych z opcjami mają zastosowanie do każdego pracownika, na poziomie C lub dozorcy. Debata na temat najlepszego sposobu rozliczania opcji prawdopodobnie będzie długa i nudna. Ale tutaj jest prosta alternatywa: jeśli firmy mogą odliczyć opcje dla celów podatkowych, ta sama kwota powinna zostać odliczona na rachunku zysków i strat. Wyzwanie polega na określeniu, jakiej wartości użyć. Wierząc w zasadę KISS (zachowaj prostą, głupią), warto wycenić opcję po cenie wykonania. Model wyceny opcji Blacka-Scholesa jest dobrym ćwiczeniem akademickim, które działa lepiej w przypadku opcji będących przedmiotem obrotu niż w przypadku opcji na akcje. Cena wykonania jest znanym obowiązkiem. Nieznana wartość powyżej tego, że stała cena jest poza kontrolą spółki, a zatem stanowi zobowiązanie warunkowe (pozabilansowe). Ewentualnie to zobowiązanie może być kapitalizowane w bilansie. Koncepcja bilansu dopiero teraz zyskuje uwagę i może okazać się najlepszą alternatywą, ponieważ odzwierciedla charakter zobowiązania (zobowiązania), przy jednoczesnym uniknięciu wpływu EPS. Ten rodzaj ujawnienia pozwoliłby również inwestorom (jeśli sobie tego życzą) na przeprowadzenie obliczeń pro forma, aby zobaczyć wpływ na EPS. (Aby dowiedzieć się więcej, zobacz Zagrożenia Backdating opcji: Prawdziwy koszt opcji na akcje i Nowe podejście do kompensaty kapitałowej.) Łączna wartość rynkowa wszystkich wszystkich akcji spółki 039. Kapitalizacja rynkowa jest obliczana poprzez pomnożenie. Frexit krótko dla quotFrench exitquot to francuski spinoff terminu Brexit, który pojawił się, gdy Wielka Brytania głosowała. Zlecenie złożone z brokerem, który łączy w sobie funkcje zlecenia stopu z zleceniami limitów. Zlecenie stop-limit będzie. Runda finansowania, w ramach której inwestorzy nabywają akcje od spółki o niższej wycenie niż wycena na rzecz spółki. Ekonomiczna teoria łącznych wydatków w gospodarce i jej wpływ na produkcję i inflację. Rozwinęła się ekonomia keynesowska. Posiadanie aktywów w portfelu. Inwestycja portfelowa jest dokonywana z oczekiwaniem uzyskania zysku z tego tytułu. To.
No comments:
Post a Comment